محمدتقی بهار

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)

ملك‏الشعراء محمدتقى بن ملك‏الشعراء محمدكاظم صبورى شاعر بزرگ عصر ما (و. 1266 ه.ش./ 1866 م.- ف. 1330 ه.ش./ 1951 م.) وى در عین حال شاعر و محقق و نویسنده و استاد دانشگاه و روزنامه‏نگار و مرد سیاست بود. بهار در شعر شیوه فصیح قدمتا را به نیكوترین صورتى بیان كرده، در ضمن از زبان متداول لغات و تعبیرات و اصطلاحاتى را در اشعار خود به عاریت گرفته است. وى شعر را وسیله بیان مقاصد گوناگون قرار داده و با اطلاعى كه از زبان پهلوى داشت با ایجاد تركیبات جدید و استعمال مجدد برخى از لغات متروك توفیق یافت. دیوان بهار در دو مجلد به طبع رسیده. از آثار تحقیقى او تصحیح و تحشیه «تاریخ سیستان» و «مجمل التواریخ والقصص» و تألیف «سبك شناسى» (سه مجلد) است.